“Η ζωή μου: Τρίνλεϋ Τάγιε Ντόρτζε” μια συνέντευξη με τον Γκιάλουα Κάρμαπα στη South China Morning Post

Ένας από τους άνδρες που έχει ενθρονιστεί ως ο 17ος Κάρμαπα, η Αγιότητά Του, μιλά στον Nicole Chabot σχετικά με τους μέντορες και το βιντεοπαιχνίδι Angry Birds.

ΟΛΙΓΟΙ ΚΑΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ Γεννήθηκα στη Λάσα, στο Θιβέτ, στην ηλικία όμως των 10 ετών πήγα στην Ινδία και έτσι μεγάλωσα κυρίως εκεί. Το οικογενειακό μας σπίτι ήταν απλό. Ωραίο και άνετο. Ο πατέρας μου είναι ένας Νυίνγκμα ( η παλαιότερη από τις τέσσερις μεγάλες σχολές του Θιβετιανού Βουδισμού) δάσκαλος, που ονομάζεται Μίπαμ Ρίνποτσε και η μητέρα μου προέρχεται από μια αριστοκρατική οικογένεια του ανατολικού Θιβέτ. Πολλοί άνθρωποι συνήθιζαν να αναζητούν τις συμβουλές του πατέρα μου. Η μητέρα μου ήταν μαθήτρια και βοηθός του. Οι γονείς μου ήταν και οι δάσκαλοί μου και περνούσαν πολύ χρόνο διδάσκοντας τον αδελφό μου [που έχει αναγνωρισθεί σαν μια από τις ενσαρκώσεις ενός μεγάλου δασκάλου των Σάκια – μιας άλλης μεγάλης σχολής] και εμένα. Ο πατέρας μου, μας δίδασκε τα κύρια μαθήματα και η μητέρα μου φρόντιζε για την επανάληψή τους.
Όταν ήμουν έντεκα χρονών αναγνωρίστηκα ως ο Κάρμαπα [ο επικεφαλής της σχολής των Κάρμα Καγκιού του Θιβετιανού Βουδισμού], αλλά ήμουν πολύ μικρός για να έχω την αίσθηση αυτού. Ξεκίνησα την εκπαίδευσή μου [για το ρόλο αυτό] την ίδια χρονιά. Η εκπαίδευση μου αποτελούνταν από τη μελέτη σπουδαίων φιλοσοφικών Βουδιστικών κειμένων, από άσκηση και διαλογισμό, από τη λήψη μεταδόσεων και ενδυναμώσεων και από την εκμάθηση της Αγγλικής γλώσσας. Η Αγιότητά του, ο Σάμαρ Ρίνποτσε ήταν ο κύριος δάσκαλός μου, αλλά υπήρξα αρκετά τυχερός να ζήσω κοντά σε πολλούς μεγάλους μέντορες, συμπεριλαμβανομένων και των γονιών μου, που υπήρξαν οι πρώτοι μου μέντορες.

ΣΧΟΛΕΣ ΣΚΕΨΗΣ Ο Θιβετιανός Βουδισμός αφορά την άσκηση του ελέους και της σοφίας στη καθημερινή μας ζωή και η σχολή μας το κάνει αυτό με βάση μια μοναδική γενεαλογία, που ονομάζεται η μετάδοση της Μαχαμούντρα και των Έξη Γιόγκα του Ναρόπα. Τα παραπάνω είναι απλά διαφορετικοί ορισμοί παρόμοιων ασκήσεων που γίνονται και αποτελούν αντικείμενο μελέτης και των υπολοίπων Θιβετιανών σχολών, ώστε να μπορέσει κανείς να αποκτήσει μια βαθιά κατανόηση της ζωής. Μια από τις κύριες διαφορές μεταξύ του Θιβετιανού Βουδισμού και των άλλων μορφών του Βουδισμού είναι η χρήση της Θιβετιανής γλώσσας. Επίσης η κύρια άσκηση είναι η άσκηση της Βατζραγιάνα, που είναι το ένα από τα κύρια Βουδιστικά μονοπάτια – αρκετά διαφορετική από τη Μαχαγιάνα, η οποία είναι η κυρίαρχη άσκηση στην Κίνα και από την Τεραβάντα, στην οποία ασκούνται κυρίως οι υπόλοιπες Βουδιστικές χώρες, αρχίζοντας από την σημερινή Ινδία. Κατ’ ουσία, και τα τρία γιάνα του Βουδισμού είναι το ίδιο, μια και αναζητούν την απελευθέρωση από τις οδυνηρές σκέψεις και την πραγμάτωση της διαύγειας, για να δημιουργηθεί αρμονία.

ΚΑΝΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ Μιλώντας γενικά, παρόλο που το Βουδιστικό μονοπάτι είναι γνωστό ως ένα άκακο μονοπάτι, η χορτοφαγία δεν είναι αυτό που χαρακτηρίζει κάποιον ως Βουδιστή. Αν ένας Βουδιστής μπορεί να γίνει χορτοφάγος και το επιλέγει, είναι κάτι καλό. Μερικοί όμως άνθρωποι ίσως να μην μπορούν να το κάνουν, για λόγους υγείας για παράδειγμα. Κατά κάποιο τρόπο, έχοντας τα Θιβετιανά γονίδια, μια αυστηρά χορτοφαγική δίαιτα δεν ταιριάζει και πολύ με το σώμα μου. Όταν ένας μη-χορτοφάγος Βουδιστής τρώει κρέας, το κάνει αυτό με επίγνωση και έλεος γι αυτό το ον. Δεν θα πρέπει να το απολαμβάνει και να αναπτύσσει προσκόλληση στη κατανάλωση κρέατος.

ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ Ο χρόνος μου καταναλώνεται κυρίως στην άσκηση και την διδασκαλία και παρόλο που μπορεί να υπάρχουν κάποια κοσμικά θέματα που αφορούν τη γενεαλογία [έχουν ενθρονιστεί δύο υποψήφιοι για τη θέση του 17ου Κάρμαπα, αιτία μεγάλης αντιπαράθεσης], δεν έχω και πολύ χρόνο γι αυτά. Αναγνωρίστηκα από τον Κάρμαπα με το κόκκινο καπέλο, το δεύτερο κάτοχο της γενεαλογίας της σχολής των Κάρμα Καγκιού, έτσι μέχρι που κάποιος να με ρωτήσει γι αυτή την επιλογή, αυτό το θέμα δεν με απασχολεί .
Μια τυπική μου μέρα περιλαμβάνει να σηκωθώ, να διαλογιστώ, να φάω, να συναντήσω ανθρώπους, να μελετήσω, να δεχτώ μερικές φορές επισκέπτες και μετά να φάω και πάλι, να αναπαυθώ και να κοιμηθώ. Στον ελεύθερο χρόνο μου, μου αρέσει να κάνω αυτά που κάνουν γενικά οι άνθρωποι της ηλικίας μου: να διαβάζω από το iPad μου, να βλέπω κάποια βίντεο κλιπ από το YouTube και περιστασιακά να παίζω το βιντεοπαιχνίδι Angry Birds.

Η ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ Το μεγαλύτερο καθήκον μου σε αυτόν τον κόσμο είναι η ανάπτυξη και η διατήρηση της Βουδιστικής μοναστικής σάνγκα [κοινότητάς], η οποία παρακμάζει. Είναι μια παράδοση που παρέμεινε αδιάσπαστη από τη Φώτιση του Βούδα και μετά. Ο πλούτος είναι ουσιώδης για την ανάπτυξη και την αρμονία κάθε κοινωνίας και ο πιο σπουδαίος πλούτος είναι ο εσωτερικός πλούτος – που σημαίνει, οι ανθρώπινες ιδιότητες και αξίες που είναι βαθιά ριζωμένες μέσα μας. Ζητώ από τους μαθητές μου, όπως κάνω και εγώ ο ίδιος, να ασκούνται τακτικά στην επίγνωση και να αναπτύσσουν έλεος και σοφία, έτσι ώστε να επιτύχουν την πραγμάτωση. Προσπαθώ επίσης να χτίσω σχολεία που θα προμηθεύσουν μια γενική γνώση και θα επιφέρουν την συνειδητοποίηση του εσωτερικού πλούτου.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ Το μέλλον του Θιβετιανού Βουδισμού είναι ανοιχτό – υπάρχει πάντα χώρος για αλλαγή. Πιστεύω ότι η σχέση μεταξύ του Βουδισμού και της πολιτικής μπορεί να είναι αρμονική, μια και η πνευματικότητα είναι μια ελευθερία που επιλέγει ο καθένας. Και η πολιτική απαιτείται όταν υπάρχει μια κοινωνία. Όταν όμως οι ανθρώπινες αξίες –όπως ο εσωτερικός μας πλούτος- ξεχνιούνται, τότε ούτε η πνευματικότητα, ούτε και η πολιτική ωφελούν και θα αναπτυχθεί μια άσχημη σχέση μεταξύ τους. Σε μια τέτοια περίπτωση, πρέπει να αναζητήσουν έναν καλό δικηγόρο και να πάρουν διαζύγιο. Επίσης το σύστημα των τούλκου [της ενσάρκωσης των υψηλόβαθμων λάμα] έχει λειτουργήσει σωστά, αλλά οι ενσαρκωμένοι λάμα θα πρέπει να σκεφτούν αναφορικά με αυτή την παράδοση και το αν μπορεί να ωφελήσει τα αισθανόμενα όντα στον 21ο αιώνα. Αυτή είναι η τέταρτη επίσκεψή μου στο Χονγκ Κονγκ. Με προσκάλεσαν οι μαθητές μου να μοιραστώ εδώ το Ντάρμα του Βούδα, να δώσω διδασκαλίες, κάποιες συνεδρίες Ερωτήσεων και Απαντήσεων καθώς επίσης και ενδυναμώσεις, για την ευπραγία, την ευημερία και το όφελος όλων των αισθανόμενων όντων και ειδικά των ανθρώπων εδώ, στο Χονγκ Κονγκ.

Πιέστε εδώ για να διαβάσετε το άρθρο στην εφημερίδα South China Morning Post